14 I (4.45 Warsaw time): Anna Kotłowska (UAM), Poemat De Creta Capta Teodozjusza Diakona jako źródło historyczne

Abstrakt

W latach 60-tych X w. Cesarstwo odniosło szereg zwycięstw na froncie wschodnim. Niewątpliwie, najbardziej spektakularnym spośród nich było zdobycie Krety w marcu 961 r. Źródła bizantyńskie, opisujące to wydarzenie, są stosunkowo obfite. Należy do nich także tytułowy poemat autorstwa Teodozjusza, będący przedmiotem naszej analizy.

W części wstępnej referatu przedstawione zostaną podstawowe informacje nt. źródła (m.in. sylwetka autora, tradycja rękopiśmienna). Część główna wykaże, iż poemat Teodozjusza to w rzeczywistości enkomion ku chwale Nikefora Fokasa, w którym faktografia schodzi na dalszy plan. Stanowi on unikalny dowód autentycznej popularności Fokasa, który ten powszechny, unikalny kapitał społeczny bardzo szybko roztrwonił po przejęciu władzy cesarskiej. Z perspektywy bizantynisty bardzo wartościowy poznawczo jest też sposób wyrażania poparcia społecznego dla wybitnego przedstawiciela elity władzy i świadectwo tożsamościowej dumy ze współczesnych sukcesów państwa.

 

Foto: Dromon podczas stosowania „ognia greckiego”. Synopsis historiōn Jana Skylitzesa, Madryt, Escorial vitr. 26-2, fol. 34v, ca 1160.