28 X (4.45 Warsaw time): Jan Prostko-Prostyński (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Antowie nie całkiem słowiańscy – nowa perspektywa

Abstrakt

„Antowie są plemieniem zagadkowym”- napisał w 1947 poznański językoznawca Jan Otrębski. Według piszących około połowy VI wieku Jordanesa i Prokopiusza, Antowie i Sklaweni mówili jednym językiem i byli Słowianami. Duża część badaczy widzi w nich Słowian wschodnich (K. Zeuss, 1837). Jednak już dawno zwrócono uwagę na to, że nazwa Anthi/Antes jest niesłowiańska i już przez Pomponiusza Melę i Pliniusza Starszego zostali ulokowani na północ od gór Kaukaz. Pojawiły się różne pomysły rozwiązania problemu: P. Šafarik uznał, że nazwa Antów pozostaje w związku z anglosaskim „ent” (olbrzym) i niemieckim „enz” (olbrzym). A. Brueckner uznał ich za Wieletów. J. Perwolf za Vjatici. A. E. Kunik wysunął w 1878  roku hipotezę czerkieską. W 1928 N. Żupanić  wysunął hipotezę lezgińską. G. Vernadsky w licznych pracach bronił hipotezy pochodzenia Antów od Alanów. Wszystkie te koncepcje spotkały się z uzasadnioną krytyką.

W moim wystąpieniu chciałbym zaproponować, na bazie nowych argumentów źródłowych, celtycką hipotezę pochodzenia nazwy Antów.