7 XI Paweł Nowakowski & Maciej Krawczyk (UW), Tożsamość, język i epigrafika na późnoantycznym Bliskim Wschodzie
Abstrakt
Celem wystąpienia jest przedstawienie zarysu zespołowego projektu badawczego, poświęconego analizie ‘przestrzeni wielojęzycznej’ generowanej przez inskrypcje ryte i mozaikowe na późnoantycznym Bliskim Wschodzie, głównie w budynkach kultu. Projekt obejmie inskrypcje greckie, w języku syriackim klasycznym, w dialektach chrześcijańskim palestyńskim aramejskim, żydowskim palestyńskim aramejskim, samarytańskim aramejskim i nieliczne przypadki użycia staroarabskiego. Naszym celem będzie zbadanie, czy owa przestrzeń była forum manifestowania odrębności językowej poszczególnych społeczności przy pomocy kommemoratywnych inskrypcji monumentalnych i czy, co więcej, mogły one zwrotnie oddziaływać na odbiorców. Projekt zweryfikuje zasadność tej hipotezy względem innych znamion i czynników tożsamości, do których zwykle odwołują się uczeni w badaniach nad późnym cesarstwem, jak np. religia, majątek, struktura społeczna itd.
W naszej prezentacji jako przykład wykorzystamy mozaiki ze stanowiska w Khirbet el-Kursi (Jordania). Omówimy problemy metodologiczne związane z badaniem wielojęzyczności i integracji warsztatu socjolingwistycznego z warsztatem historyka. Zaoferujemy też garść przemyśleń o budowaniu baz danych w tego typu projektach i ich funkcjonowaniu w ramach uniwersyteckiej sieci wsparcia informatycznego.
Ilustracja: Dolny rejestr mozaiki z północnego baptysterium/diakonikonu bazyliki Mojżesza (Góra Nebo/Siyagha).